Alicja Helman i Jacek Ostaszewski podjęli próbę uporzadkowania i omówienia wszystkich liczacych się teorii filmu. A było ich niemało, bowiem na przestrzeni ubiegłego stulecia naturze „siódmej sztuki”przygladano się z wszelkich możliwych punktów widzenia, m.in. lingwistyki, antropologii, psychologii oraz ideologii, jak również łaczono badania nad filmem z najrozmaitszymi kierunkami myśli humanistycznej. Autorzy nie tylko streszczaja klasyczne koncepcje, ale i pokazuja, jak zmieniało się podejście teoretyków do przedmiotu ich badań: od poczatkowego zainteresowania technika, przez debatę na temat funkcji estetycznych kina, po bardziej współczesne ujmowanie filmu w kategoriach semiotycznych lub w kontekście kultury audiowizualnej. Jednocześnie ksiażka jest opisem ciekawego fenomenu – utopijnej wiary w możliwość znalezienia jednej, uniwersalnej teorii filmu.