Pisząc o Januszu Korczaku, niełatwo uniknąć wielkich słów. Znany na świecie już przed wojną lekarz, pedagog i badacz dzieci, oddany im bez reszty, laureat licznych odznaczeń, zdolny pisarz, osoba wrażliwa, refleksyjna, symbol najcenniejszych wartości – te często powtarzane określenia, choć prawdziwe, nie oddają całej złożoności „najpiękniejszego człowieka” (jak nazywał Korczaka zaprzyjaźniony z nim Igor Newerly), który był postacią o wyjątkowo złożonej osobowości. I o tym także jest tak biografia – nie nadaje Korczakowi statusu pomnika, lecz ukazuje go jako człowieka z krwi i kości.