Tom niepublikowanych dotąd po polsku szkiców Michela Leirisa otwiera nową serię eseistyki traktującej o literaturze w ogóle i w szczególe. Leiris (1901−1990) to postać wymykająca się wszelkim klasyfikacjom. Pisarz uhonorowany prestiżowymi nagrodami, etnograf, poeta. Książka, na którą składają się mniejsze i większe, ale zawsze ważne teksty o literaturze, to niezwykły – z pierwszej ręki – wgląd w kilka pasjonujących dekad francuskiej literatury. W tomie znajdują się eseje m.in. o Rimbaudzie; kapitalne, nieoczywiste odczytanie Mallarmégo; piękne i trafne rozpoznania tyczące poezji, niesłusznie chyba zapomnianego Jacoba, esej o Bataille’u, którego myśli Leiris tak wiele zawdzięczał, rozważania o Raymondzie Queneau, Raymondzie Rousselu, surrealizmie.